Pas dushit

Nuk di per ju, por nje nga gjerat qe me jep kenaqesi eshte te larit ne dush. Jam i lodhur apo i stresuar, por gjithmone pas dushit ndihem i lire. Duket sikur bashke me djersen largohet nje barre e padukshme per te cilen nuk kam shpjegime, vetem di ta perjetoj.Nuk ka me mire se te kesh mundesi ta fillosh diten nga fillimi, pavaresisht asaj qe te ka ndodhur.

Pas nje stresi ne pune, nje debati me dike apo nje lodhjeje fizike, dushi eshte nje nga preferencat e mia. Sigurisht me e mira eshte kur ke dike qe te ferkon kurrizin, por kjo eshte ceshtje tjeter.

Ne fakt kur do te lash apo freskosh trupin eshte shume me e lehte se kur do te pastrosh apo freskosh shpirtin. Kjo e fundit eshte me e nevojshme dhe me e veshtire. Gabimet qe bejme ndaj njerezve apo ndaj Zotit na e bejne jeten me te ngarkuar dhe perpiqemi te lahemi me menyrat tona. Nuk di sesi eshte eksperianca juaj, por mua me ka funksionuar dicka.
I jam lutur Zotit te Bibles dhe i kam kerkuar falje per deshtimet e mia, gabimet e mia dhe mekatet e mia. Si per cudi, dmth e pashpjegueshme, pas kesaj jam sikur kam bere nje dush, por kete radhe nga permbrenda.
Ne fakt me duhet shpesh ta bej kete dush, sepse kam nevoje per te vazhdimisht.